België
Op 28 juli werden we verwacht op het trouwfeest van Sabrina en Vincent. Het werd een gezellige avond met heerlijk eten en een prachtig bruidspaar en wij dachten nog eens terug aan 11 jaar geleden toen we zelf in het huwelijksbootje stapten.
De tijd die we nu in België doorbrengen is er één van feesten, genieten van de familie en het gezellig samenzijn met vrienden, uitvoeren van een paar werken aan het kinderdagverblijf, in orde brengen van onze laatste papieren, aanschuiven bij de ambassades, betalen van visums, enzovoort.
Op vraag van Gretel en Sebastian gingen we ook eens naar het Atomium in Brussel en ja, het is mooi om te zien hoe de speciale constructie blinkt in de zon. Maar als je naar binnen wil en naar boven wil, moet je wachten, wachten en wachten. OK, je ziet er beelden over de realisatie en boven heb je een mooi uitzicht, maar als je daarvoor 2 uur in de rij moet staan zou ik eerder aanraden om gewoon van de buitenkant te genieten.
Midden augustus werd het in Scheldewindeke nog even spannend toen bleek dat de treinticketten voor de Trans-Mongolië-Express niet in orde gekomen waren. Maar gelukkig konden we, dankzij een nieuw reisbureau in Scheldewindeke (Perlan!) toch nog aan ticketten geraken en Gretel en Sebastian juichten: “Joepie, we gaan 5 dagen op de trein zitten!” Ik hoop dat ze dit eind augustus ook nog zullen zeggen.
En dan kwam het grote feest: het huwelijk van mijn zus Veerle met Harold. We trokken allemaal iets moois aan. Toch vond Gretel dat haar meter het allermooist was, maar zij was dan ook de bruid, net een prinses! En Gretel vond het leuk dat zij, net als Veerle, ook een boeketje bloemen mocht dragen.
Na de receptie gingen de kindjes met tante Sigrid in een hotel slapen in de buurt. Wij bleven natuurlijk verder feesten en zagen die nacht geen bed, want na het feest trokken we andere kleren aan en maakten de kindjes wakker om naar Zaventem te gaan. Op de luchthaven namen we afscheid van onze familie.
Ik ben mijn ouders dankbaar dat wij in augustus bij hen mochten logeren. We hebben allemaal genoten van dit samenzijn. Het spelen in de boomhut, het bouwen met lego, het schrobben van het terras, het zwempartijtje, … zijn herinneringen die we meenemen op onze grote reis.
De tijd die we nu in België doorbrengen is er één van feesten, genieten van de familie en het gezellig samenzijn met vrienden, uitvoeren van een paar werken aan het kinderdagverblijf, in orde brengen van onze laatste papieren, aanschuiven bij de ambassades, betalen van visums, enzovoort.
Op vraag van Gretel en Sebastian gingen we ook eens naar het Atomium in Brussel en ja, het is mooi om te zien hoe de speciale constructie blinkt in de zon. Maar als je naar binnen wil en naar boven wil, moet je wachten, wachten en wachten. OK, je ziet er beelden over de realisatie en boven heb je een mooi uitzicht, maar als je daarvoor 2 uur in de rij moet staan zou ik eerder aanraden om gewoon van de buitenkant te genieten.
Midden augustus werd het in Scheldewindeke nog even spannend toen bleek dat de treinticketten voor de Trans-Mongolië-Express niet in orde gekomen waren. Maar gelukkig konden we, dankzij een nieuw reisbureau in Scheldewindeke (Perlan!) toch nog aan ticketten geraken en Gretel en Sebastian juichten: “Joepie, we gaan 5 dagen op de trein zitten!” Ik hoop dat ze dit eind augustus ook nog zullen zeggen.
En dan kwam het grote feest: het huwelijk van mijn zus Veerle met Harold. We trokken allemaal iets moois aan. Toch vond Gretel dat haar meter het allermooist was, maar zij was dan ook de bruid, net een prinses! En Gretel vond het leuk dat zij, net als Veerle, ook een boeketje bloemen mocht dragen.
Na de receptie gingen de kindjes met tante Sigrid in een hotel slapen in de buurt. Wij bleven natuurlijk verder feesten en zagen die nacht geen bed, want na het feest trokken we andere kleren aan en maakten de kindjes wakker om naar Zaventem te gaan. Op de luchthaven namen we afscheid van onze familie.
Ik ben mijn ouders dankbaar dat wij in augustus bij hen mochten logeren. We hebben allemaal genoten van dit samenzijn. Het spelen in de boomhut, het bouwen met lego, het schrobben van het terras, het zwempartijtje, … zijn herinneringen die we meenemen op onze grote reis.